Geachte zendingsvrienden,

Het kan zomaar gebeuren dat dit soort spottende woorden je in de oren klinken: "wat doen
deze amechtige joden?" (Neh. 4:2). De spoffers hebben gelijk want inderdaad: het is maar
een handjevol mensen.! Het was maar een klein groepje joden dat terugkeerde uit de
ballingschap, bepaald geen imponerend groot gezelschap. De spotters van toen en nu
dachten en denken: menen die dwazen nou echt datze in een dag zulke muren kunnen
herstellen en reformeren? Denken ze nou echt dat ze die puinhoop van dode en
zwartgeblakerde stenen weer nieuw leven kunnen inblazen? Gesteld dat er alleen maar een
klein dier tegen aan schuurt, zoals een nieuwsgierig vosje, dan vallen die bouwvallen al
meteen om.
Zo kan de spot je in de oren klinken en dan moet je nog toegeven ook, inderdaad ze hebben
gelijk, het is niet meer dan een armzalig groerrje mensen, A ls :: naar jezelf en de
omstandigheden kijkt, is het echt hopeloos. En toch, en toch....de muur werd hersteld.
Tegen alle verwachtingen in bouwden zij - doorwerkend en ondertussen vertrouwend op
God - die verdedigingsmuur tot op de helft van de gewenste hoogte.
Zo merken ook wij hier dat het werk wordt gezegend. Ook dat is onverwacht en niet
gedacht, eigenlijk tegen de verwachtingen in. Mijn taak als docent met een hervormde
identiteit hier aan de 'Faculteit Théologie Évangélique' in Montréal wordt nu niet alleen
erkend door de Reformed Church of America (RCA),maar ook nog eens als buitengewoon
positief aanvaard. Veel studenten zijn predikanten uit gemeenten in Montréal of zelfs in
Franssprekend Afrika en in andere francofone landen. Er zijn ook beginnende studenten met
een honger naar Gods Woord en een warme belangstelling voor de Protestantse
Reformatorische Dogmatiek. Een college waar het ging over de rechtvaardiging door het
geloof alleen werd voor een student een openbaring. Hij zagin hoe door het geloof Christus
niet ver is, maar dichtbij is. Hij leerde dat Christus een volkomen Zaligmaker is en dat de
kerk, de priesters en de Maagd Maria zoals die worden geleerd in de rooms-katholieke kerk
eerder hindernissen zijn. De kern van de Reformatie, de rechtvaardiging door het geloof
alleen, werd voor hem een werkelijkheid. Dat gaat inderdaad tegen alle afgoderij en
menselijke verwachtingen in.
Wij merken hiertevens op dat GodZijn kerk uit dode en stoffige stenen bouwt en die tot
levendige bouwstenen maakt, rustend op Christus, de Hoeksteen. In de gemeente waar wij
kerken, horen wij van zondagtot zondag een prediking waarin gedurig wordt gewezen op
het volbrachte werk van Jezus en waar dus niets van de mens, ook niet de godsdienstige
mens, wordt verwacht. In die prediking worden mensen opgewekÍ tot het geloof in Christus
alleen. Ook kreeg ons gezin het verzoek de Geneefse psalmen te introduceren en voor te zingen. Zou er in Québec een
Reformatie op komst zijn?! Wij geloven, hopen en bidden.
Natuurlijk, wij weten ook wel dat van onze kant de onmogelijkheid er is en blijft. Zonder Hem kunnen wij niks doen en dat
is gemakkelijker geschreven dan ervaren. Maar toch mag het wonder worden beleefd, dat wij in eensgezindheid met ds.
Laurin en in verbondenheid met anderen in deze dorre en droge plaatsten, soms een beker koud water mogen ontvangen.
Als gezin mag het goed met ons gaan. Als voorganger blijven we verbonden aan een aantal gezinnen in Drummondville. Die
plaats is ongeveer anderhalf uur rijden bij ons vandaan. Ook deze hervormde huisgemeente wordt nog als middel gebruikt
om verloren mensen tot Gods Koninkrijk toe te voegen. Wij hopen dat deze gemeente zichna verloop van tijd mag
aansluiten bij een hervormde denominatie. Daar staan zij allen wel open voor. Zo mag het werk van bouwen en herstellend
reformeren doorgaan: ln dit werk neemt ook de Christelijke school een belangrijke plaats in. In de tijd van Nehemia waren
het maar 'amechtigejoden'. God kan met niets toch iets goeds maken. Hij kan uit niets, iets werkelijks nieuws scheppen door
de kracht van Zijn eigen Woord. Hier ligt onze enige hoop en tot onze blijdschap en verwondering ervaren we dat ook
daadwerkelijk. Zo nemen wij deze gelegenheid meteen te baat om u te vragen voor dit werk te bidden, en of u dit werk waar
mogelijk ook zou willen steunen met uw gaven.
Hartelijke groet en zegen,
Fam. ds. M. Veldman